Deze training wordt in allerlei vormen aangeboden en is gericht op het voorkomen van grensoverschrijdend gedrag, in allerlei situaties. In overleg bepalen we wat voor jouw werkomgeving wenselijk en passend is. Tijdens deze training zijn de groepen kleiner  (zes tot acht) dan in reguliere trainingen, zodat we de mentale veiligheid van onze deelnemers kunnen waarborgen. 

De training is een proces waar eerlijkheid ten aanzien van jezelf van essentieel belang is. Stap één is het herkennen van jouw grenzen. Middels oefeningen gaan we hiermee aan de slag. Stap twee is om deze nieuwe grenzen te erkennen: mag het er zijn, dat dit jouw grenzen zijn? Is het ok dat jouw grenzen afwijken van een ander? Stap drie is het leren bewaken van jouw grenzen: hoe communiceer je deze? Hoe houd je je staande? Hoe zorg je ervoor dat je serieus en duidelijk je boodschap overbrengt?

Door middel van fysieke oefeningen gaan we aan de slag. De deelnemers wordt gevraagd (al dan niet anoniem) om vragen in te brengen waar we mee aan de slag kunnen gaan. Aan het einde van een training kan je duidelijk je grenzen aangeven, op een manier wat voor jou goed voelt. 

Over grensoverschrijdend gedrag.

'Grensoverschrijdend gedrag' bijna iedereen schrikt ervoor terug. Het zijn duidelijke woorden, waarbij iedereen direct een beeld heeft. Al helemaal na alles wat de afgelopen jaren in de media in beeld is gekomen.

Er is mij zelfs geadviseerd om niet deze woorden te gebruiken, maar meer zachte woorden te gebruiken, waar niemand van terug schrikt. En dat begrijp ik. Echt waar. Want we willen niet dat iemand ongemakkelijk van ons wordt , toch?

Maar wat hebben we eraan als we de dingen niet zo noemen zoals ze zijn? Wat schieten we er mee op als we overal omheen draaien, zodat we de gevoelens van een ander niet kwetsen? En vooral: hoe kan een ander zijn/haar gedrag veranderen als zij niet weten dat ze iets hebben gedaan wat voor ons niet acceptabel is?

Daarmee komen we direct bij de kern van het probleem: zo lang iets niet duidelijk is, kunnen we er niets tegen doen.

Dus: als ik mijn hand op jouw schouder leg en jij geeft niet duidelijk aan dat mijn gedrag ongewenst is: hoe moet ik dan weten dat ik grensoverschrijdend gedrag vertoon? Als jij lacht, terwijl ik met mijn koffie-adem in jouw gezicht praat, dan weet ik niet dat ik te dichtbij sta. Als je mijn gedrag negeert terwijl ik jou op je billen sla, dan ga ik ervan uit dat mijn gedrag acceptabel is. De voorbeelden zijn eindeloos.

Wat mij betreft heeft alles te maken met grenzen. JOUW grenzen. Laat ik duidelijk zijn: waar jouw grenzen liggen heeft niets te maken met iemand anders. Hierbij ben je er niet mee bezig of je iemand kwetst, hoe de ander naar jou zal kijken, of dat je als een bitch overkomt.

Want waarom zouden die dingen belangrijker zijn dan wat JIJ voelt? Het zijn immers JOUW grenzen, JOUW gevoelens, JOUW normen en waarden. Daarom is dat het enige wat in eerste instantie belangrijk is!

Uiteraard zeg ik hiermee niet dat je je dus daarom zo grof kan gedragen zoals je wilt en dat de hele wereld alleen om jou draait. Natuurlijk heeft jouw gedrag invloed op iemand anders. Natuurlijk zijn er gedragsnormen waar je werkt. Natuurlijk zijn we er niet op uit om iemand anders te kleineren of te kwetsen.
Het enige wat wij willen is dat we behandeld worden zoals we graag behandeld willen worden en dat er met respect met ons wordt omgegaan.

Daar werken wij aan. In eerste instantie aan onze grenzen herkennen, om deze vervolgens te kunnen erkennen om daarna te kunnen bewaken.