Wat enthousiasme was er deze dag! De kinderen waren bijna niet te houden; ze vlogen overal door de kantine heen. Toen iedereen er was, op naar de dojo. Er was veel geroezemoes, veel onderdrukte energie; spanning van niet weten wat er te wachten staat.
Mijn naam is Yvette Zwaan, ik ben student beeldende therapie en nu aan het afstuderen. Tijdens mijn studie ben ik in aanraking gekomen met RSD, resilient selfdefense. Eerst een workshop waar je als student verplicht aan moesten deelnemen. Na de workshop dacht ik; ‘dit moet ik doen’. Na de workshop kon je jezelf opgegeven voor de cursus. Toen gehouden op het Stenden. Voor deze cursus heb ik mijzelf opgegeven. Al gauw ook voor de volgende cursus die daarna kwam. Deze cursus werd gehouden in de dojo van RSD aan de Emmakade. Langzamerhand leerde ik RSD, Fred en Erika beter kennen en waar ze voor staan.
Vrijwilligers die tijdens evenementen mee helpen merken helaas ook dat de agressie in de samenleving toeneemt. Dit is de reden dat wij als Band of Volunteers ervoor gekozen hebben een workshop zelfverdediging/weerbaarheid te organiseren bij RSD voor onze vrijwilligers.
Tijdens mijn studietijd, (heel lang geleden) ben ik gaan trainen bij Fred. Leuk, een zelfverdedigingscursusje, altijd handig, dacht ik. Pfff, dat heb ik geweten.. Dit was niet ff een cursusje van "ga rustig zitten, we doen even gezellig 1 ,2 trucjes voor, jij doet het na, en klaar". Nee, dit was zweten geblazen, vol aan de bak. Dit was sporten, vaardigheden aanleren en die eigen maken. Na de eerste cursus ging ik door met trainingen als powercombat en bootkamp, die de nadruk iets meer op conditie legden, maar altijd met zelfverdediging als basis. Het sporten maakte me zowel fysiek als mentaal sterker. Ik ben na mijn studie nog een tijdje blijven trainen, maar kon het op een gegeven moment niet meer goed met mijn werk combineren. Gelukkig gaven Fred en Erika ook regelmatig eenmalige workshops, waar ik af en toe aan mee kon doen. En zo heb ik vorig jaar na een workshop besloten ondanks mijn onregelmatige werktijden toch weer bij Erika te gaan trainen.
6 November 2014 de dag dat ik voor het 1st echt kennis mocht maken met zowel Kapap als Witkamp. Bij het lezen van de Facebook status die ik destijds heb geplaatst weet ik precies wat ik toen voelde en dat is eigenlijks nooit veranderd!
Het begon voor mij allemaal toen ik van Harry-Jan hoorde over Zelfverdegigingsinstituut Witkamp de toenmalige naam (later werd dit RSD), tijdens mijn gesprek met de eigenaars van zowel RSD als de stichting, ben ik er achter gekomen dat het me ontzettend leuk leek om een bijdrage te kunnen leveren aan het coming out evenement, waarbij de naam van de stichting op de kaart gezet diende te worden. Dit is allemaal in goed overleg voorbereid tot in de puntjes. Wat me hierbij vooral is opgevallen was dat er erg veel waarde gehecht werd aan de tips en ideeën die ik aandroeg, wat er toe leidt dat ik daardoor ook weer extra inzet toonde om het evenement zo goed mogelijk te laten slagen. Achteraf was het evenement voor alle betrokken partijen een mooie dag om op terug te kijken, na afloop van het evenement hebben wij ook een gesprek gehad om feedback aam elkaar te geven. Ook hier heb ik erg veel aan gehad en van geleerd. Ieta rat misschien nog wel het belangrijkste is dat dit mij heeft opgeleverd was dat Fred en Erika mij na het afronden van mijn stage bij de stichting, een half jaar gratis sporten hebben aangeboden, ik heb hierdoor kennis kunnen maken met het concept van RSD en vanaf de eerste training waaraan ik meegedaan heb, ben ik verkocht. Ik heb ontzettend veel verschillende sporten uitgeprobeerd, maar er zijn niet veel sporten waarvoor ik zo gemotiveerd ben en blijf om daarin te groeien, dat is niet alleen omdat ik het hartstikke leuk vind om te doen, maar ook omdat we veel invloed hebben op de invulling van de training en vaak mee mogen beslissen over de oefeningen die we die dag gaan trainen. Al met al is dit een ervaring geweest die ik voor geen goud had willen missen en ik hoop nog lang mee te mogen trainen in de dojo.